Dag 18: De olifantenhemel

Ik heb een beetje het gevoel alsof Sri Lanka nog niet echt begonnen is. Via booking.com proberen we steeds de goedkoopste slaapplekken te vinden, maar die lijken steeds duurder te worden. 

Ontwaken in de bruidssuite was onrustig door alle muggen die door de openingen boven het raam gratis mee overnachtten. 

De reden dat we niet direct vertrokken uit Kegalle, was dat ik voor de op éen na laatste keer een vaccinatie moest halen. Dit keer in een academisch ziekenhuis. 
Ik weet niet of het aan de triage lag, of dat ze nog nooit een blanke jongen hadden gezien, maar ik mocht voor alle honderden SriLanKezen langs naar de dokter. Niet dat het veel uitmaakte. Omdat ik letterlijk de eerste buitenlander ooit was die voet zette binnen dat ziekenhuis, is er twee uur lang overlegd met de afdeling financien over wat foreignercare zou gaan kosten. Na tien keer van kamer gewisseld te zijn en kwartieren aftellen op de klok, kon ik door de nu verlaten ontvangstruimte naar de prikkamer.

Kevin had wat bijgeslapen toen ik terugkwam en we vervolgden onze reis naar Pinnawalla.

Wat in ons hoofd een toevluchtsoord voor eenzame olifanten zou moeten zijn, bleek een toeristisch gebied met tientallen 'elephant ride safaris', plastic speelgoed en duur eten. 
Pinnawala raden we niet aan als tussenstop.

Het enige fraaie is de rivier die er langs stroomt. Overdags hangen de bomen boven het water vol met vleermuizen, die we 's avonds tijdens het eten boven ons hoofd naar het noorden zagen trekken.

Als je van een luxe overnachting houdt, is het Pinnalanda Hotel wel fijn. Met een airco die we op 16 graden zetten is Pinnawala in ieder geval wel een toevluchtsoord voor uitgebuite bezwete geneeskundestudenten.