Dag 37: Zon, strand en zout water in je neus

26 mei 2017 - Maafushi, Maldiven

Het slaapt zo fijn als het buiten regent en de druppels onbezorgd tegen het raam tikken. Hoe goed zou het dan slapen als de hemel losscheurt en lichtflitsen van beneden en boven de wind dirigeren om je hotelkamer van zijn fundering af te rukken.

Dat was 's nachts, maar om klokslag zes uur maakten de natuurkrachten plaats voor een zon die twee dagen lang bleef schijnen.

Een fijne dag voor snorkeltrip.
Met een speedboot vaar je naar een rif dat bruist van het zeeleven. Honderden vissen en andere oceaanschepsels huizen tussen de versteende koralen. Een kleurrijk schouwspel van leven dat zwiert op het ritme van de golvende zee. Scholen jonge vissen verkennen net als wij de onontdekte wereld van de zeebodem. Onze aandacht wordt getrokken door grote creaturen die verderop langszeilen in de vorm van zeeschildpadden en eenzame zwemwezens die ik niet ken.
De kalme zeestad is in contrast met het ruig golvende zeeoppervlak boven ons. Deze draagt de groep van acht ontdekkingsreizigers en beweegt ze over een vergezicht dat mogelijk mooier is dan alles wat ik tot nu toe zag.

Terug op maafushi zitten we de rest van de dag in de zon, snorkelen rond het basiseiland en dobberen in het zoute water tot het fris begint te worden. Avond wordt het altijd, maar weinig kunnen zeggen dat ze de zon in de zee hebben zien zakken in de Maldiven. Ook wij niet, want daarvoor was het te bewolkt.

Met onze nieuwe Filipijnse vrienden namen we deel aan een barbecue bij een hotel aan de rand van het eiland. Een zachte oceaanwind, zicht op fonkelende lichtjes aan de horizon met onze voeten in het zand, met een cocktail in de ene en een hotdog in de andere hand, voelden we ons prinsjes op een schaarsbewoond eiland. En dat waren we ook.

1 Reactie

  1. Jan van de P.:
    31 mei 2017
    als je zon niet in de zee ziet zakken, misschien dat je m dan hoort sissen als hij het water raakt??