Dag 7: Terugkeer van de bus

En alweer een stukje van Kevin deze keer. Tjeerd staat zoals gewoonlijk weer 20 minuten onder de douche.

Vandaag hebben we ons laatste ontbijtje gehad in Chitwan Tiger Camp. Speciaal voor ons (en wat anderen) hadden ze pannekoekjes gemaakt. Erg lekker met honing erbij.

Met een gevulde maag was het vervolgens weer tijd voor een ritje met de bus. Deze keer zonder airco, maar de hobbels waren nog gewoon aanwezig. Ik kreeg tranen in mijn ogen toen ik eindelijk asfalt zag. Alhoewel, het was goed mogelijk dat die tranen er al waren. Dat krijg je nu eenmaal van die enorme wolken stof met uitlaatgassen waar je doorheen moet rijden. Als je naar Nepal wilt om de mensen te zien werken aan de weg hoef je geen haast te hebben. Over 50 jaar zijn ze daar nog mee bezig. Een Chinees in de bus wilde ook nog een selfie met mij. Ik vermoed dat deze mijn stukjes heeft gelezen. Weer een fan erbij.

Uiteindelijk kwamen we aan in Pokhara. Deze stad ziet er al veel leuker uit dan Kathmandu en ligt aan een een mooi meer waar naakte Nepalese kinderen in zwemmen. Koeien nemen daar ook regelmatig een duik. Het meer maakt een mooie indruk en wie weet pakken we nog eens een bootje.

In de avond hebben we crèpes gegeten. Tjeerd met appel, karamel en slagroom en ik natuurlijk met pindakaas en banaan. Volgens onze Franse vrienden in Chitwan zijn ze hier zelfs beter dan in Frankrijk.

We hebben de avond afgesloten met een bezoekje aan het ziekenhuis. Tjeerd moest namelijk weer een prikje rabiësvaccin krijgen. Deze keer was het vaccin iets prijziger, maar daar krijgen we hopelijk een niet schuimbekkende Tjeerd van terug.

Morgen doen we de Poon Hill trekking. Misschien dat we dan geen Wifi hebben. Dat betekent dat jullie misschien even moeten wachten tot er een nieuw stukje komt om te lezen.

Welterusten en tot de volgende keer!