Dag 9: Nieuwe vrienden

Op de hoogte in Ulleri is het 's morgens wel koud wakker worden. Wonder boven wonder beschikt onze golfplaten hut over een warme douche èn een goede keuken. Kevin at zijn standaard trekkersontbijt, toast met ei en ik een appelbananenpannenkoek die errug goed viel!
Ulleri was niet het einde van de trappen, waar we aardig wat spierpijn aan over zouden houden. We liepen verder over de smalle stenen paadjes die bij eenzame huisjes praktisch in de achtertuin liggen. 

Het ontbijt was na de vroege start wel snel verteerd, want we zijn om elf uur al neergestreken voor de lunch in een Toscaans aandoende herberg. Niet alleen een rendezvous met Nepalees eten, maar ook met onze vier Engelse vrienden. Jen en Sonja, Ashley en Lauren. We trokken met hen en twee Nederlandse gasten verder over de oneindige trappen richtig Ghorepani, het (bijna) hoogtepunt van de trip. 

In Ghorepani hadden we voor het diner zo'n zeven uur niets gegeten, op de cookies, appels en bananen na, die Kumar bij elke theepauze voor ons uit zijn stampvolle tas toverde. 
Letterlijk dát en een regenjas heeft hij bij zich. 

De herberg in Ghorepani leek in tegenstelling tot Ulleri, niet uit elkaar te vallen van de schimmel, dus dat was een plus. 

Kumar zit altijd aan een ander tafeltje met zijn gidsenvrienden, die elkaar elk jaar op welke trektocht dan ook tegenkomen. Volgens mij hebben ze als kind een gidseneed afgelegd, want Kumar eet 's ochtends, 's middags en 's avonds dal bhat. 

Wij proberen elke dag wat anders.
- dal bhat
- noodles met kip
- gefrituurde banaan
- Tibetaans brood
- Nepalees ontbijt (?)
- curry
- spring rolls

Het smaakt op elke locatie anders, waardoor we soms direct verlost zijn van een toekomstige menukeuze. Spring rolls hoef je niet te proberen in Naya Pul.