Dag 5: Nieuwe hoop

We komen zojuist terug van een legendarische 'stick dance', een sterk staaltje strijdersdans opgevoerd voor een zaal joelene Chinezen en twee Nederlanders. Een kaal toneel en onverstaanbare aankondiging waren decor voor een soort improvisatiedans door de lokale bevolking. Er was wel vuur. Heel even. 

Dit was na een 'eerste ontmoeting met de wildernis-van veilige afstand', waar we toch al een krokodil hebben gezien. Het Chitwan National Park  is -anders dan de rest van Nepal- plat en groen, met blauwe rivieren en flinke jungles. Dat mag ook wel na een busrit van zeven uur over honderd kilometer 'wegwerkzaamheden'. 

Morgen beginnen we met een kanotocht door het oerwoud en hebben gekozen voor een middagprogramma met Jeep, omdat de olifanten hier erg slecht behandeld worden. De kettingen rinkelen treurig achter onze (beveiligde) hut. 

Ik heb door deze prachtige wildernis nieuwe hoop. Kevin geloof ik ook, te horen aan het doortrekken van de wc.

[Het internet hier is zo traag dat we de foto's van de afgelopen dagen later uploaden.]