Dag 11: De laatste bergwandeling
30 april 2017 - Pokhara, Nepal
Hoi fans! Kevin hier.
Onze gids wilde vandaag 5:45 ontbijten en 6:15 vertrekken richting Naya Pul. Zo ontwijken we de hitte een beetje zei die. Maar Tjeerd en ik slapen liever wat langer dus hadden we 7:00 ontbijt afgesproken zodat we 7:30 konden vertrekken. Uiteindelijk vertrokken we om 8:00. Haha. Zweten doen we toch al 24/7.
Het laatste stukje trekking van vandaag was niet zo boeiend. Mijn rechter kleine teen is meer blaar dan teen en onze knieën deden erg pijn. Omhoog lopen is vervelend, maar omlaag lopen helaas ook. Tja, misschien zijn we als Nederlanders gewoon niets gewend. Ons land is zo vlak als wat en als we omhoog of omlaag moeten pak je gewoon een lift natuurlijk. Dat zou handig geweest zijn. Een lift naar Poon Hill. Ik heb het patent al aangevraagd.
Uiteindelijk hebben we de laatste trappen omlaag genomen (vol met poep) en gingen we eindelijk lunchen. Zoals gewoonlijk kwam onze gids, Kumar weer met een schaaltje fruit: banaan, appel en mandarijn. De mandarijnen waren niet zo lekker, de appel was ook geen Braeburn of Elstar. Maar gelukkig zijn die banaantjes altijd goed.
En dan is de vijfdaagse trekking (die wij in 4 dagen hebben gedaan: #badass) opeens voorbij en zit je weer 1,5 uur in een auto van 30 jaar oud, rijdend over hobbelige wegen.
We hebben Kumar een mooie fooi gegeven, omdat hij zo goed voor ons heeft gezorgd. Maar eenmaal aangekomen in het hotel ging ik m'n geld eens checken. 100 euro opeens foetsie en ook zo'n 2000 roepies weg. Straks maar lekker crêpes eten. Tjeerd mag vandaag ook weer een prikkie halen. Hij schuimbekt nog niet. Hondsdol was die altijd al denk ik.
To be continued...
Onze gids wilde vandaag 5:45 ontbijten en 6:15 vertrekken richting Naya Pul. Zo ontwijken we de hitte een beetje zei die. Maar Tjeerd en ik slapen liever wat langer dus hadden we 7:00 ontbijt afgesproken zodat we 7:30 konden vertrekken. Uiteindelijk vertrokken we om 8:00. Haha. Zweten doen we toch al 24/7.
Het laatste stukje trekking van vandaag was niet zo boeiend. Mijn rechter kleine teen is meer blaar dan teen en onze knieën deden erg pijn. Omhoog lopen is vervelend, maar omlaag lopen helaas ook. Tja, misschien zijn we als Nederlanders gewoon niets gewend. Ons land is zo vlak als wat en als we omhoog of omlaag moeten pak je gewoon een lift natuurlijk. Dat zou handig geweest zijn. Een lift naar Poon Hill. Ik heb het patent al aangevraagd.
Uiteindelijk hebben we de laatste trappen omlaag genomen (vol met poep) en gingen we eindelijk lunchen. Zoals gewoonlijk kwam onze gids, Kumar weer met een schaaltje fruit: banaan, appel en mandarijn. De mandarijnen waren niet zo lekker, de appel was ook geen Braeburn of Elstar. Maar gelukkig zijn die banaantjes altijd goed.
En dan is de vijfdaagse trekking (die wij in 4 dagen hebben gedaan: #badass) opeens voorbij en zit je weer 1,5 uur in een auto van 30 jaar oud, rijdend over hobbelige wegen.
We hebben Kumar een mooie fooi gegeven, omdat hij zo goed voor ons heeft gezorgd. Maar eenmaal aangekomen in het hotel ging ik m'n geld eens checken. 100 euro opeens foetsie en ook zo'n 2000 roepies weg. Straks maar lekker crêpes eten. Tjeerd mag vandaag ook weer een prikkie halen. Hij schuimbekt nog niet. Hondsdol was die altijd al denk ik.
To be continued...
Komend jaar maar gaan trainen om barefoot te lopen jongens, als je daar eenmaal aan gewend bent heb je nooit meer blaren...
Dat jullie dit avontuur,met ons willen delen,
We genieten er van,
Goede reis verder, mooie foto,s
Blijkbaar gaan ook hier in Nederland alle alarmbellen af als er een onderdaan kans loopt op rabiës. Ik denk dat je bij aankomst op Schiphol eventjes in carantaine moet...